karanlýðýn çýðlýklarý yýrtýyor sessizliðini aðlama artýk bitsin güz yanýklarýndan kalan tüm kýrýlmýþlýklarý hayatýn en acýsýný tattýðýn zehr-i aþkýn zindan yokluklarýnda sen kendini yalnýz mý sanýrsýn buradayým bak seninleyim
neyi tutsan elinde kalýr bilirim aþktan sevdadan yana akýp gitti ömür dediðin kahýr þen kahkahalar mý kaldý geriye o bir nefes gibi an’lardan boþver kalsýn üzülme
bir yudum sevgidir hepsi hepsi yalnýz mý sanýrsýn ki sen kendini dost yüreðimin sesini dinle gülümse haydi unut tüm dertlerini at bütün hüzünlerini buradayým bak gel tut ellerimi ...
Mert YÝÐÝTCAN 22 11 2011 beykon / istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.