Seni seviyorum diyorum usulca, Kendi söylediðimi kendim duymaktan yoruldum Tutup ellerini, gözlerinin içine bakarak, Seni seviyorum demek vardý ya, nasip olmuyor birtürlü olmuyor iþte..
Her neredeysen, her ne haldeysen çýk gel artýk Yoruldum sensizliðin acýsýný içimde taþýmaktan. Sahte tebessümlerden, sahte sevgilerden, Bana ait olmayan yüzlerden yoruldum..
Çýk gel ki, vuslatýn ateþi sarsýn bedenimizi Usandým sensiz sabahlara uyanmaktan Sensiz hem yetim, hem öksüzüm, Uzat günýþýðý kokulu ellerini, Ve alýp baþýmýzý gidelim bu diyarlardan...
Ulvi bir duygudur aþk, sevmesini bilene, Çýk gel ki, yüzü kýzarsýn inanmayanlarýn.
Her gün sesini duyabilmek için çýrpýnýrken Ellerim yükseliyor gökyüzüne Ve isyan ediyorum Yüce Yaradana Ama sensiz ama çaresiz gömülüyorum Kendi karanlýðýma Çýk gel ki, aydýnlansýn bu zifiri yalnýz gecelerim.
Her sabah güneþten önce, Gülen güzel yüzün doðuyor gözlerime, Ýlk sana günaydýn diyorum, gülümsüyorsun, Uzanýp dudaðýndaki tebessümü öpüyorum..
Gözlerinin içi gülüyor, gülüþünde menekþeler Misk-i Amber kokuyor yüzüme sürdüðün avuçlarýn Çocuksu yüreðimle, masumca yaþýyorum seni, Aldýðým her nefeste, baktýðým her yerde Kötülüklerden, riyadan, ihanetten uzak, Güzelliklerde yaþýyorum seni..
Hergece rüyalarýma giriyorsun, Meleklerin kanadýnda, bir demet yasemenle gelip, Sana ait dünyama taht kuruyorsun.
Susuz çöllerden gelen bir garip Bedevi’yim Önünde diz çöküyorum, Avuçlarýmda yüreðim, Ýster al mihrabýnda yaþat, Ýstersen çöllere sürgün gönder, Of çekersem namerdim. Namerdim yorulursam eðer seni sevmekten..
Biraz daha sabýr diyorum biraz daha, Yokluðunla öldüðüm her gecede, Her sabah yeniden doðuyorum seninle yaþama.
Umudum, hayallerim, sevdiðim, Yaþama nedenim, Canýma can diye kattýðým, Her neredeysen, Her ne haldeysen, Çýk gel artýk. Yokluðunla Ben Ölüyorum...
18/11/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bedevi_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.