Bir geldin ki pir geldin, þu kalbimi hep çeldin, Voltajýný yükseltip, matkap olup sen deldin. Önceleri dalganda, önemsemez bir eldin, Yüksek ýsý yayarsýn, çok bunattý bu nemi, Kaderin oldum senin, bundan sonra sev emi!
Hangi Ýnsan tav olmaz, gül kokulu o tenden, Kimler dalga geçermiþ, hiç duydundu sen benden. Belki biraz fiziksel, kaybým var boydan enden, Kollarýnda titredi, bendeki þu kalp devi, Kavuþmak ölüm ise, bizle gider bu sevi…
Ýki yürek baþ baþa, bekleyecek hep ilgi, Aþkýn gücü sýnýrsýz, çok gizemli bir bilgi Geçmiþin anýsýný, silemez ki her silgi, Yüksek rakam tutkunluk, sevdamýzýn bu çeki, Bir gözünde yüzerken, susuz kalmýþ o teki…
Güneþi bekler gibi, arýndýrýr her kinden, Yangýn yeri yürekler, sayý baþlar yüz binden. Sabýr eden kazanýr, örneði güzel dinden, Bak kendinden geçiyor, delidir tümden deli, Ýrem baðý kurulmuþ, o aslýnda bir veli…
Kalbimi aþýndýrdý, çekmez oldu bu dizler, Son derece hassastýr, o sýrrýný hep gizler. Bu sevdanýn halkasý, orda kaldý tüm izler, Bak limana yanaþtý, demir attý bu gemi, Bir içimlik bardakta, aþkýmýzýn son demi, Müdavinim olmuþum, unutma sakýn emi!
H.HakanKURTARAN 21.11.2011-Aydýn Sosyal Medyada Paylaşın:
HakanKurtaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.