aþk.. yalnýzlýða atýlan kocaman bir adým tam da özletmiþken kendini geceye. baþta heyecanlý sonra sýradan ve yok olan.. zamanla.. hatta, zamansýz..
ani bir çarpýlma, sarhoþluk sonra.. dibine kadar.. istemezken yalnýzlýðý aslýnda ondan kopamadýðýný anlarsýn. ve sonra kimseye görünmeden bir gece yok olursun hatýralarýnda. zamanla.. hatta zamansýz..
öyle bir þeydir aþk. iki yüzlü bir çiçek gibi açacaðýný sanýrsýn fakat düþersin daldan kurumuþ bir yaprak olarak. ve basýlýr üstüne ya da kapýlýrsýn rüzgara. yok olursun zamanla.. hatta zamansýz..
// Anýl Müçeoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
anilmuceoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.