I yaþam, gündelik kaygýlardan, koþuþturmalardan, ufak hesaplardan çok daha fazlasý.
yaþam, bir gün uyandýðýnda kendini yollara vurmuþ halde bulduðun anlarýn toplamý rutin dýþý olmalý. aðlamalý, aðlatmalý, kýþkýrtmalý güven ve güvensizlik arasý bir sarkaç olmalý.
yaþam, bir çok küçük denemeden oluþan bir yolculuk. yollara gitmek kadar, dönülüyorsa eðer, dönüldüðünde anlatýlacaklar da önemlidir. o nedenledir ki ARAGON sormaktadýr: “sen de uzak diyarlardan dönüyorsun. bütün anlatabildiðin, akþam evinin verandasýna oturmuþ serinleyen bir adamýn anlattýklarýyla ayný. o halde ne anlamý var bunca yolculuðun?”
gerçekten ne anlamý var bunca gidip gelmelerin?
“bütün yollar roma’ya çýkar.” diyenler; acaba hiç ankara’ya, ne bileyim babaeski’ye gitmiþler midir, oralara ulaþan yollar da roma’ya çýkar mý gerçekten, ya da yolun sonu roma olarak mý þifrelenmiþtir?
II
ölüm, gelirsin ansýzýn haber vermeyi geçirmeden aklýndan alýr götürürsün sormadan, etmeden. adil oluþun dýþýnda, bir tek þey söyle ki seni karþýlayalým güle oynaya. bir tek þey…
Erdem AK Sosyal Medyada Paylaşın:
voyager Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.