KAR VE TEN

Yollarda ayaz vardý,
Duman karý kirletip uzaklaþýrken.
Ellerimdeki don yüreðimi sardý,
Sen üþümeye baþlarken.


Sýzýn sýzlayýp durdu,
Bu aþk uzayýp giderken.
Gülmek istediðimde gözyaþý aktý,
Bu ömür bu aþka yetmezken.


Soðuk önemsizdi,
Vücudum alýþmaya baþlarken.
Oysa gözlerim halen açýktý,
Bakýþlarým uzaklarý sözerken.

YUNUS YOLOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:

asi_kumral Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

RUHLAR ALEMİ AİLEDEKİ HASRET DENİZ GÖZLÜ SEVDA KÖY OKULU UYKUSUZ GECELER ORMAN YANGINI PAPATYA DAĞLARI KÖY KELEBEKLER DÜNYASI SIRLI DÜNYA