Kim arayýp sormakta seni, eþin dostun arkadaþýn? Hep seni yazýyorken kalem þimdi hangi manadasýn? Ben bu mana peþinde ömrünü tüketen meçhulün biri, Sen önde ben ardýn sýra rüzgar misali, izliyorken seni, Aslýnda her an ömrümün sonuna yaklaþýyorum.
Bir sesini duymak ya da tutmak ellerini bir an için, Yok, yok,olmuyor, sana sözlerim manasýz geliyor, Oysa ki neleri vermezdim bir an beni anlaman için ?
GÜVEN FATSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
melense Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.