Sonsuzluğumun Önü

sonsuzluðumun önünü kapadý
güzelliðin

yüzüm tuluât
kalbim tragedya
hayat oyun deðil ama

çocukken üþümezdim
meðer üþümeyi öðrenmemiþim
seninle sende ve senden öðrendim...

çýplandý ilk soðuklarla sokaklar
evlerin gözleri yumuk yumuk
içime kapanýðým
bu gidiþin deðil
hiç gelmeyiþin

saçlarýnla oynamayý seviyorum
karmakarýþýðým

mor daðlarý kanýksardým
alýþabilmek için
bir gün uzaklardan geleceðin gibi
uzaklara gidebileceðine de...

manzaralara bakarak yorulmam hiç
hele bir de karda bir serçe ölmemiþse

ýslak ot kokularýna kanmadým o kadar zaman
saçlarýný özleyene kadar

uyumak istiyorum
beni rüyalarýma terk et...


kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: