DEME!..

Ne olur son defa görün gözüme;
Mazeret bildirip “iþim var” deme…
“Gönül takviminden geçti mevsimler;
Tükendi yazlarým kýþým var” deme…

Neþ’eyi bir yudum hicrana kattým;
Mutluluk resmini fýrlatýp attým;
Vuslatý ölümün namýna sattým;
“Yanakta vurulmuþ yaþým var” deme…

Ne gülen gözlerim ne gülen bahtým;
Harabe görünür sarayým, tahtým;
Dilimde beþ vakit dolanýr ahtým;
Duy artýk “çatýlmýþ kaþým var” deme…

Tükendi muradým, dilek mi kaldý;
Özledim demeye yürek mi kaldý;
Bükülmez sandýðýn bilek mi kaldý;
Boþuna “belalý baþým var” deme…

Gelmedi uzanýp yaþýmý silen;
Hep hýrçýn aynalar halime gülen;
Üstünde bir ömrü heceye bölen;
“Fatiha yazýlý taþým var” deme…

Ali ALTINLI – 19/11/2011
Saat: 00:10

Sosyal Medyada Paylaşın: