Ellerini aç kara bulutlara inat,
bir kenara yaz bugünkü cefalarýný.
Mazi denen perdenin arkasýnda kalacak yarýn,
meltem yanaklarýný okþarken sefan olur,
belki yüzünde güller açar, kim bilir!
Yaðmurlarda ýslan delicesine,
çaðlayan pýnar niçin bulanýk sence!
Yazýk etme uykulara hasret bedenine,
saçlarýna dokunmak istiyor yastýðýn,
seni bekliyor unuttuðun duygularýn,
ve allý pullu o sözünü dinlemeyen rüyalarýn.
Ne kadar uzakta yýldýzlar,
söyle bana,
hayallerin sýnýrý mý var!
Sitem doðal da isyan yakýþmýyor erdemliye,
asýl dert nedir þu üç günlük ömürde!
Tahmin edebiliyorum,
inan ki bir tanem;
parlayan umutlar çok yakýþacak gözlerine…
18.11.2011-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.