ATLI KELEBEKLER
Yeleleri aþk kokan tan yeri aydýnlýðý renginde atlarýyla,
yeþil bereleriyle geldiler:
Aðalar, efendiler!
Güzel günler, gelecek!
Ati bizim olacak, yýllar yüzümüze gülecek
dediler…
Ömrü kelebek kadar olan atlarýyla,
karanlýklarý tan yeri aydýnlýðýna
döndürmeye gittiler.
Kýyameti yeryüzünde aramayýnýz!
Bir baba için kopmuþtu evladýna bayram-
harçlýðý veremediðinde kýyamet!
Atlýlar dörtnala koþtular karanlýða,
aydýnlattýlar, günü döndürdüler
ve öldüler kelebekler!
Hayatýn kap-kaçýna uðradý haklar, özgürlükler
ama biliyoruz, biliyoruz…
Nice zamandýr görünmeyen atlýlar yine gelecekler!
Geldikleri coðrafyadan bizlere de özgürlük,
ati, güzel günler getirecekler.
Bayram harçlýðý verecekler çocuklara
fakat
Çocuklar anasýný becermeyene baba demeyecekler!
Yýllarca baba dedik devletimize, bu kahýr, bu zulüm,
Bir kereliðine de olsa bizi de götürün özgürlüðe atlýlar,
Kan renkli gül, topraklarýmýzda ölüm kokuyor
ölüm…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.