ANNELER VE KIZLARI:
Gençliðin ömrüme çið gibi düþtüðü zaman,
Ýlk anne oluþumdu, heyecan yüreðimi yaktýðý zaman.
O küçücük kundaðý kucaðýma ilk aldýðým an,
Ýþte beni o an bir annem anlar…
Uykusuz geçer gecelerim,
Baþým bedende sendeler durur,
Of demem bir kez bebeðim uyur ben uyurum.
Bebeðim büyür ben anne olduðumu anlarým.
Beni de bir annem anlar…
Loðusa yataðýmda dermansýz hallerimde,
Küçücük bir bebek verdiler ellerimde,
Bir ýþýk huzmesi belirdi gözlerimde,
Ve beni ancak annem anlar…
Þimdi büyüdü o bebek,
Sanki kanatlý kelebek,
Anne olmuþ O da Eymen’i büyütecek,
Ve O’nu bir annesi anlar…
Her geçen gün yorgun düþüyor bedeni,
Biliyorum uykusuz geçiyor geceleri,
Uyuya kalmýþ beþiðinin baþýnda,
Yavrusunun üstünde elleri,
Ve O’nu bir ben anlarým…
Kýzlarýný anneleri anlar. Týpký annesi de onu anladýðý gibi…
DUDU BAYRAM/ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.