MERHABA

Uslu yaðar yaðmuru buralarýn,
rüzgarý usulca boðar,
tipi olur,
camlar da buðulanýr, gözlerim de ;
eþikler kar dolar,
bedenim de....
Ýnsanlarý telaþsýz,
gülleri zamansýz açar.
Rakým binbeþyüz,
nüfus seksen hane
bir de benim virane...

Yerler parke taþý,
gök kiremit,
daðlar çevirmiþ dört bir yanýmýzý,
daðlar çevirmiþ
çiçeksiz baharýmýzý....

Tut ki hazýrýz;
takvimler de kalemler de hazýr seni beklemeye,
çok sevdalý akþam geçirmedik
bilmeyiz,
pas tutmuþ teneke kalplerin içinde mutluluðu göremeyiz,
alýþýk deðiliz,
belki de seni haziranlarýmýz kadar sevemeyiz...

Sen iyisimi gelme;
ta köprüde ölürsün,
topraðý çamur gibi üþürsün.
Belki de
yaðmurlarý görürsün,
rüzgarý, tipiyi, eþikleri,
zamansýz açan gülleri,
mutluluðu görürsün
çürümüþ bitki kokan bedenimde.
Viranemde sürünürsün;
sen iyisimi gelme...

Belki iyidir buralar,
kederler de sevinçler gibidir,
ölüyken zevki yok belki de,
canýmý gönder; çiçek toplayayým,
kýrlarda gelincikler açmýþtýr belki de.
Ama sakýn sen getirme,
zarfa koy gönder iyi dileklerinle...

Gelme;
ta köprüde ölürsün...
Topraðý çamur gibidir; üþürsün...
Veya
bedenimde çürürsün...
Gelme,
zarfa koy gönder
sevgilerinle...
Sevgilerimle....
Sosyal Medyada Paylaşın: