ela ve..

her yerde
ölmez
ela..
her çiçekte kederlenmez

gün
ufukta batarken baþlar
baharý
kýrlangýçlar göçüyle biter..

düþler..
vakitsiz
zemheri çiçeðidir
aksi
buz içre donan..

zamanýn
lal kederleri damlarken
gözlerinden
suya attýðý taþlarý sayýp
yeni bir öyküye baþlar
yine
zamansýz..

trenler geçer
kara trenler
bir türküye koþut..
o
yüreðine koþut
sözlerde arar
gizini perdelerin...

yarý loþ odalarda
bir el çeker
perdeyi
ve
ayrýlýr
geceden zaman...

söner
elanýn rengi
bir kýzýl goncada
açmak için
yeni güne..


ve
ela
ve
ele...

18/11/2011
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: