ferace

pazar günlerinin cumbalý sessizliði

çýðlýk da atýlsa yitmiyor otobiyografilerden

çýkmýyor sözlüklerden

teorisyenler þaþkýn

doðru!

kullan at günler düzüyorum bu aralar

yaþýyorum iþte

diðer deðiþkenleri sabit tutarak

_tümörlü çocukluklarý

kendisi asil ölçüde, seviþmesi basit ölçüde hayat felsefesini_

kusuyorum belirsizlikleri ki

yaþasýn onlar da lamekaný

bir ödülü var mý acaba

yaþarken yaþamayý beklemenin?

bunu bilmiyorum ama bildiðim bir þey var!

asla bir muhavereyi mühim kýlamazsýn

içine edildikten sonra tüm sahnenin.

okkalý bir diyagramýn eli uz ütopyasý

sararken feraceli kadýnlarý

titrer mi hiç elleri?

tüm anarþik fütursuzluklarýn

tesir ettiði besmelesiz cümleler

kabul gördü

kayrýlan bir çift avcun çukurunda.

basýldýktan sonra bir damara

ya korkuya abanýlýr

ya ’’sýradanlaþmanýn’’ postmodernizmdeki

dilenen bakýþlarýna

al iþte býrakýyorum mevsimi

ve dahi sonbaharý

son vuruþuna kadar sömürülmüþ yapraklarý

vazgeçtim!

resessif kentlerin özet akýþlarý,kanlý ayrýlýklar

bu geceki tüm kürtajlar

tüm tohumlar

kurumaya terk edilmiþ tüm spermler

jest ve mimik ihlali yapýyor sol þeritlerde,

kelimelerin korkup zamirlerden medet ummasý gibi

kutsal jargona uymayan masumiyetin

anasýný satmaktýr,beceriksizlik

ve artýk anladým ki

insan iyelik eki almýyor

_senyorlar ve senyoralar dahil_

.
Sosyal Medyada Paylaşın: