Ruhumdaki beni kürtaj masasýna býraktým Aldýrdým beni ... Acýlý bir hýçkýrýðýn Bir aðlayýþýn kollarýnda son ölüm . Ýliklerimden parmak uçuma uzanan acý demetin sonu Doðmadý. Beni emzirmek için küçüðüm... Hayatýn simasýný sol göðsümde çizmek korkttu. Kandýrýp dolandýrdýðým bir ben var içimde , Kürtaj masasýnda aldýrdým . Dünyadan habersiz öldü ... Þiir bile yazmamýþ henüz ; Onunda gebe býrakýltýðý bir þiir var ... Belki bir gün görürüm bir dizede Ona aþký ve aðlamayý öðretirim Belki oda içimdeki bir kordonu anlatýr Yada yüz çevir. Aldattým, Kandýrdým, Dolandýrdým belki ... Küsüm þimdi yerin dibine ve arþýn tepesine Konuþmuyorum. Þiirim sordu aðlamaklý... ’Kürtaj masasýnda neler oluyor ? ’ Ben , Ben ... Özür dilerim benden ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLSÜM HANDAN PATNOS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.