Bir Dünya Özlüyorum
çok kalabalýklar gördüm
içinde, yüreksizce dolaþan
saklý infazlarýn, serin uðultusu vardý
birde kendilerini belli belirsiz
yollara savuran, sahtekarlar
çok kalabalýklar gördüm
yuvasýz güvercinin,
acýyla kanat çýrpýþýný
kayýp þehrin, soðuk caddelerinde,
kandiller yanan, harabe sokaklar da
yalnýzlýðý seçen yürekler gördüm,
üzerine pislik sýçramasýn diye.
yüreðine sýðýnan
çok kalabalýklar gördüm
her dem zemzem suyuyla yýkansa da
temizlenmeyen, leþler
saflýk abidesi gibi durmadan,
hiç durmadan bin bir surat oluþturanlar
bir tek gerçekleri olan
sahte gülüþlerin ardýna saklanmýþ, yalancýlar
çok kalabalýklar gördüm
ipini çekmek istesen, ipe yazýk dedirtenler
bir boþluktan atmak istesen
ölü topraðýný hak etmeyen zebaniler
kör kurþunlar bile az gelir
mekaný olmayan yüzsüzler
çok kalabalýklar gördüm
nokta bile etmeyen, isimsizler
soðuk, tipi misali kaplar güneþini
kendisi mi, gerçek mi, sahtemi
ayýrdýna varamadýðým kiþilikler.
çok kalabalýklar gördüm.
özünü kaybeden, kendisine koza ören.
tatminsiz bir devir insaný.
doyumsuz ve hep açlýk hisseden
çok kalabalýklar gördüm.
gözlerine akrep inen
bir dünya özlüyorum güneþi parlayan
ay ýþýðýnýn yüzlere gülen
bir dünya özlüyorum
uçurtmalarýn özgürce uçurulduðu
bir dünya özlüyorum insaný insan olan
s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.