Issýz bir adaya düþtüm Doðdum, büyüdüm, yetiþtim. O aptal soruya cevap verdiðim halde Sevdiðim üç þeyi de yanýma almamýþtým Ne ben, ne kendim, ne de sevgilim...
Þehrin orta yerinde ýssýz bir adam olmuþtum Kalbimde ateþ yaktým, size iþaret ettim Buradayým! dedim. Yanaþtýnýz, ateþimde tutuþtunuz Yediniz, içtiniz ve benimle anlamsýzca yarýþtýnýz Ve her defasýnda beni almadan uzaklaþtýnýz...
Bir gün geri dönerseniz sakýn ha yanaþmayýn! Zira ýssýz bir adam deðilim artýk Geç de olsa farkýna vardým O küçücük adada koca bir dünya kurdum Benim ülkem, benim þehrim ve benim kanunlarým Adý ben, devleti ben, baþkaný ben Geride kalan herþey SINIRDIÞI !..
Mehmet Salih ORAL Sosyal Medyada Paylaşın:
moral34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.