Hayata eksik baþlýyoruz aslýnda, doðru ifadesi bence bu olmalý,
Ýlerleyen zamanda yenik düþüyoruz, týrnaklarýmýz güçlü olmamalý,
Ýncecik yollardan geleceðini umduðumuz sütü emmeye çalýþýyoruz,
Bazen bunu da baþaramayýp hayatýn yapaylýðýna mahkum oluyoruz…
Hayat nedir gerçekten, onu doðru anlamda tanýyan bilen var mýdýr?
Yoksa bütün yaþananlar bizlere sunulan farklý kandýrmacalar mýdýr?
Hangisi olursa olsun, bana göre zorluklarýn arkasýndaki kalýn perde,
Kendisini saklamayý baþarýyor, bazýlarý onu kaldýrmayý becerebilse de…
Hayat imtihandýr gerçekten, üstelik baþaranlarýn kimliði de meçhul!
Üstelik yakýn olduðunu sandýðýmýz arenalar bizlere çok daha meçhul!
Ýmtihanýmýz bu olmalý, elde edemediklerimizin varlýðýný kabullenmek,
Yenilgimiz bu olmalý, elde edemediðimiz nimetlerin peþinden gitmek…
Hayata yenik baþlýyoruz ve yine ayný yolda yürümeye devam ediyoruz,
Farklý bir kulvarda olmayý baþaramayan kimlikler olarak ýsrar ediyoruz,
Her nerede ve nasýl yürüsek de yollarýn birleþtiði bir yer var ki onda biz,
Birleþme ihtimalinden uzak bireyler olarak ayný kaygýlarla yürümekteyiz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.