Hayat garip arena, her gün yeni bir garabetle karþýlaþmak mümkün oluyor,
Haberleri izlemeye baþladýðýmda bazen kulaklarým duyduklarýna inanamýyor,
Ýnsan duygularýnýn geldiði boyut þaþkýna çevirtiyor beni, anlayamýyorum,
Kapýnýn önünde aç olma ihtimali taþýyan kedinin sorumluluðunu üstleniyorum...
Oysa kýyanlar var, baþkalarýnýn hayatýna þekil verenler ve hatta son verenler,
Bunu zihnim kabullenmekte zorlanýyor, yaþatmak isteyen biri olarak, ölenler,
Benim gibi bir annenin çocuðu, can vermeyen nasýl can alabilir, anlayamýyorum,
Geldiðimiz bu yerde düþünüyorum ama doðrusu içinden çýkmayý baþaramýyorum...
Daðda çocuklarý ölenler de vardýr, onlar önce neden daða çýktýklarýný açýklasýnlar,
Sonuç alamayacaklarý bir maceranýn içinde devam edip daha fazla yok olmasýnlar,
Güzellikler elde etmek için can almak da iþe yaramýyor gördüðümüz kadarýyla ve,
Can vermek de ayný þekilde boþa giden bir çaba, gelsin artýk göçen kafalar yerine...
Dünya geçici bir durak, geldik ve gideceðiz, evlatlarý erkenden yollamak nedendir?
Yapýlan haksýzlýklara karþý koymak böylesine garip ihanetle gerçekleþtirilmemelidir,
Oturup konuþmak için ortam aramanýn savaþýný vermek gerekir, bu savaþ baþkasýna,
Para kazandýrmaktan baþka iþe yaramayacaktýr, gelsin artýk þaþkýnlarýn aklý baþýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.