adým, adým aþkýmý yazdým, yüreðinin bir köþesinden diðer köþesine istanbul..... düþlerimi saldým üzerine, bir bulut gibi sarýp sarmaladý seni istanbul.... her damla yaðan yaðmurla beraber düþtüm taþýna topraðýna istanbul... biriken damlalarla oluk,oluk aktým damlarýnda sokaklarýna istanbul.... kimseni yürüyemediði yerlerinden geçtim, ama senden asla! istanbul.. zaman,zaman kýzar dururum sana, ama bu sadece sana sitemim istanbul.... sen aþk diyarýsýn; ben aþkýna aþýk bir divane, hep senle aþýk olurum istanbul.... ne kadar senden kaçmak istesemde dönüp dolaþýp düþerim sana istanbul... özgürce sokaklarýnda baðýra çaðýra þarkýlar söylediðim istanbul.... ben senden nasýl vazgeçerim bilemem ki.... istanbul...
babstone 18,10,2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
babstone Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.