Gece şiirleri 1/Sayıklamalarım

öpsem gecenin gözlerinden ay yüzünü gösterir mi bana
bu gece okyanuslar kadar yalnýzým sahipsizim...



kaleminle arala gecenin perdesini kadýn
ruhunun derinliklerinden gelenlerle seviþtir kalemini
çýldýrsýn yalnýzlýðýn
yaz belki durur mütemadiyen akýttýðýn gözyaþýn..



rüzgar fýsýldýyor kulaðýma kimseciklerin duyamayacaðý
yalnýzlýðýn bestesini
kör sessizlik yýrtýlýyor orta yerinden
gergin bir yaydan ok gibi fýrlýyor anýlar
hiç mi hedefini þaþmaz
kanatýyor beni derinden derinden..



sonbahara inat
sensizlik binbir renge bürünüyor
aðaçlar tek tek dökerken yapraklarýný
kendi çýplaklýðýmý yüzüme vuruyor
oy sevgili unutturma kendini
öp hasretten çatlayan aðrýlý yanlarýmdan
uzansýn ellerin þarap kýzýlý acýlarýma
yeniden bizi bulacaðýz ah bir dokunsan..



gecenin de soyunma vaktidir artýk
uzaklaþmalýdýr yavaþ yavaþ düþlerin kýyýsýndan
dudaklarýmýn arasýndaki son sigarayla
býrakýyorum bedenimi yalnýzlýðýn koylarýna
seni çekiyorum derin derin içime
ah bu meret deðil
sensizlik öldürecek beni tek nefeste..






Sosyal Medyada Paylaşın: