Sonbaharda baþkadýr aþk Bir ömür yitip gider ama "Kasým" baþkadýr. Yere düþen yapraklar,kýmýldatmaya yeter içinizi Mesela eli elinizdeyken yaðmurun bir önemi yoktur, Islanmak hiç bu kadar güzel olmamýþtýr, Üþümek bile çok ýsýtýr içimizi, Hasta olduðunuza bile hiç bu kadar sevinmemiþsinizdir Çünkü gözleri deymiþtir gözünüze "Dokunmak" vardýr, yana yana dokunmak. Dedim ya "Kasým" baþkadýr.
Gülünce aydýnlanýr ya gökyüzü Birden güneþ açar dünyaya ve nefesiniz kesilir. Ýþte o andurmalý zaman. Kahkasýnýn tam ortasýna oturmalý, Kokusunun sarhoþluðunu yaþarken uçmamalý kuþlar, Tüm insanlar ölmeli Tek siz kalmalýsýnýz geriye; Herþey bir kenarda ve "siz" Öyledir iþte baþkadýr "Kasým".
Çok aitlik olmalý,Herkese deðil sadece Aþk’a Hem çok sevip,hem çok ait olmalý. Çok aðýr olsada, taþýnmalý bu. Týka basa sevmelisiniz mesela. Aþkýn tek çocuðu gibi, Dedik ya baþkadýr "Kasým".
Çok b’ aþk ’a...
Sabiha Çýtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sabiha1912 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.