Seni tanýmadan önce meðer ölüm uykusundaymýþým Ölümü bekleyen ,bir cesedi besliyormuþum Senden önce þarkýlara kulak kabartýyor Þiirlere göz atýyormuþum sadece.
Hayatýn kaldýrýmlarýnda kalmýþým, Sevdalýlar yolunda yürümemiþim meðerse hiç, Þimdi sen varsýn ya, hani yokken bile varsýn ya Þiirlerin her satýrý her hecesi meðerse sana yazýlmýþ Uyak uyak , týpký benim gibi ...! Hayatýmýn nakaratý olmuþsun sen, Þimdi anladým,
Hani hiç sevmediðim melankolik þarkýlar varya Ýþte o þarkýlarýn her sözünde ,her notasýnda Hatta her notanýn diezinde , bemolinde , Hatta ’’sus’’ unda bile meðer sen varmýþsýn Þimdi anladým ,
Sanýrým seni bulmakta birazda ,geç kalmýþtým.. Demiþtim ya ,hayat kaldýrýmýndan sevda yoluna ben geç inmiþtim...! Seni bulmuþ ,sana vurulmuþ ,ne yazýk ki erken kaybetmiþtim , Meðerse sevdiðim , sen bir masalmýþsýn ve Bir varmýþsýn , bir yokmuþsun.....! N.U Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜL AĞACIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.