Bir aðaç kadar susuz damaklarýmýz hasret yaktý bizi çatladý toprak gibi baðrýmýz susuz kerem ile þirin gibi sýrt sýrta versek otursak kasýlasýya aðlasam aðlasan sormadan nedenini bir birimize dönmeden sonra bir birimize dönsek yüz yüze sarýlsam sarýlsan sarýlsak öyle kalsak. bakýþsak bakýþlarýmýz nehir gibi çoþkun aksa bakýþlar gözler bir biri ile seviþse iç içe girse boðulsa nabýzým atýþým artsa nabzýn atýþý tansiyonun deðiþse kalp týk týk etse yansak kor olsak mum olsak erisek buhar olup uçsak bilinmeze gitsek sen ben ve yine hiç biþe konuþmasak ama bakýþlardan bir birimizi anlasak omzuma baþýný dayasan saçýnýn telleri yüzüme dökülse ben koklasam öpsem, sarýlsam sarýlsan sarýlsak susarak öpüþsek konþmadan sarýlsak tekrar tekrar tenimde kalsan teninde kalsam cenneti cehennemi gamý kasveti azmi cefayý sevgiyi þefkati aþký mutluluðu ikimiz heryerde her þekilde yaþasak yaþasak tekrar tekrardoðup ölüp yeniden doðarak kumru gibi olsak baþtan yeniden tekrar tekrar aþkýmýzý yaþasak ölümsüz olarak
ÝRFAN KÖKTEN Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.