gitmeliyim.. belki.. koparmalýyým iliþkimi insanlarla. inan Tanrým böylesi daha iyi. dýþlamalýyým kendimden ve içe dönük yaþantýmdan, ellerimin arasýndayken kafam. fazlaca düþünmeye gerek yok esasen. kalabalýðý da oldum olasý sevmem.
gitmeliyim ben.. belki.. somutlaþan cahilliðe baþ kaldýrýp, elimde bir tabanca dolusu isyanla. beyinlerine sýkmalýyým hýncýmla.. belki, fazla çabaya gerek yoktur. tutup kolundan bir kaç kiþiyi, gitmeliyim.. belkiler olmaksýzýn, gitmeliyim diyecek insanlar bulup, gitmeliyim.. belki..
// Anýl Müçeoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
anilmuceoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.