Bir Hayat ki..

Bir hayat ki zoraki geçti .
Yazýlacak onca þey
varken, yazmaya deðer görülmeyen yýllar..
Ruhumuzu kasýp kavuran fýrtýnalar sadece
içimiz de yaþandý, hiç kimseler duymadan
aslýnda toz, dumandý herþey..
Dýþardan bakýnca güllük gülüstanlýk
görülen, oysa hazan mevsimiydi;

Hergün ölüyorduk, birbirimize baktýkca..
Bizi baðlayan hiç bir þey yokken,
bir yemine sadýk kalýp zorunlu zincirlenen
bedenler çürüyordu..

Ýþte þimdi, yeminlerin hükmü kalmadý..
Aylardan hazan, mevsiminin sararýp
düþen yapraklarýný, kýrýlan dallarý,
toplamayý imkansýz kýlan, neydi deseler
anlatacak gücüm yok..
Oysa içim dolu, dilimdeki
mühürlenmiþ kelimeleri bir
açsam, kýrk yýlýn birikmiþleri
topraða serpsem çayýr, çimen olur..

Adanmýþ bir ömür, deðdi mi?
Bu sorunun cevabýný,
dipsiz kuyulara atmýþcasýna bir
cevap bulamýyorum..
Hayýflanmak neye yarar ki artýk,
sadece bir söyleþiydi kendimle..
Her insan bir roman, bir hikaye,
belkide baþkalarý tarafýndan
okunmayan kilitli kutuydu..

Öðle anlar var ki, çözülüyor
dilimde ki baðlý kelimeler,
söylenmese de kalemi dillendiriyor..
Üstü kapaklý anlatýlan duygular,
bir hayatýn özeti
olup akýyor satýrlara..
Baðýrasým, damarým da ki
kan gibi, akma kalem, mürekkebin
kurusun demek geliyor içimden..

Oysa içime sýðdýramadýðým duygular
saçýlýp savrulan..Gönül mahsenin de
küf kokulu yeþile çalan,
hatýrlandýkca acýtan..
Kimisi toprak kokan acýlar..

Bir melodi`nin notalarý çalýyor,
onca yýl saklanmýþ heceleri,
her nota, ok olup saplanýyor yüreðime..
San ki bir ezgiye baðlý yeminli kelimeler,
taþýyor yataðýna sýðmayan nehir gibi..
e&e
Sosyal Medyada Paylaşın: