~gece pusuya yattý giydirdi güne yalnýzlýðý
bir dokunsa var ya asasý ile
düþürecek binlerce kayýp yýldýzý ~
ölüm sessizliði peydahlanýr böyle gecelerde
dudaklarýmýn arasýnda kuruturum ismini
boþ bir kaðýdýn gölgesi düþer üzerime
yokluðunu ezer baþýboþ kimsesizliðim
kirpiklerime salýncak kurar yaðmur yüzlü melekler
uyanýr derin uykusundan
þýmarýr buruþuk hayalleri ihtiyar çocukluðumun
ceplerimde rüzgâr kýrýntýsý þakýrdar
yüreðimde fýrtýna var
ellerim ceplerimde
yürürüm
çýrýlçýplak koþar þiirlerim kýzgýn kumlar üzerinde
lâl bir nehir olur akar gözlerimden
gelincik tarlasýna döner bekleyiþlerim
ay ýþýðýnda yýkanýr asi ruhum
ve kutsanýr bütün bez bebekler
kalabalýk suskunluðum susar
aklýmýn tezgâhýnda dilsiz yangýnlar büyütürüm
havalanýr koyu bir duman eþliðinde
kýrýk kanatlý mavi kelebekler
alýp baþýmý gidesim gelir kendimden
üþürüm
çenesi baðlý uykularým sürgün edilir
daðýnýk bir kitabýn sayfalarý arasýna
zaman artýðý pervasýz günlerde ararým seni
kusar sarhoþluðum
efkâr düþürürüm gittiðin uzak yollara
avuturum derdimi
yaralý kýrlangýçlar kana boyar bulutlarý üzülürüm
dayanamaz aðýz dolusu küfredersin kendine
sen bile küsersin gidiþine
utanýr adýmlarýn aþk ölür
ve ben bir kez daha
ölürüm