Yüzümdeki tebessümü buldum derken Uyandým beni büyüleyen o rüyadan Ayrýlýk vakti gelmiþ ebedi diye saymadýðým Þafak vakti ise çoktan dolmuþtu…
Þimdilerde gönlümü senin yerine saran Ýnce bir sýzý sensizliðin iþaretiydi adým adým yok oluþlarým..
Gözümden bile sakýndýðým yüzün canlanýr zihnimde Dudaklarýmdan kalbime dökülen duam Masumane bakýþlarýyla beni saran aþka bu yakarýþlarým
Hançer gibi saplanýr yüreðime ardýna bakmadan gidiþlerin Gördüðünde yüz çevirmlererin yaralar beni günden güne Bu yýkýmý kaldýramaz benliðim ölmek ister ama nafile
Öyle ya da böyle üzerime her gün doðsa da güneþ gönlüm ayazda üþüyorum sayende.. Þ.B.
Sosyal Medyada Paylaşın:
lantern_garden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.