Bazen öyle üþüyorum ki titreeyen bedenim yere düþecekmiþ gibi oluyor sessizliðe bürünüyorum hatýralar anlamsýz kalýyor yasananlar karþýsýn da dur demek istiyorum ama çaresiz kalýyorum soluðum yetmiyor konuþmaya kelimeler düðümleniveriyor boðazým da nefessiz kalýyorum susuyorum gözlerim buðulanýyor aðlayacak gibi oluyorum aðlamýyorum dayanýyorum bu da geçer diyorum ve biliyorum ki geçmeyecek hersabah yine ayný yasla uyanacaðým... Hakan Baran
Sosyal Medyada Paylaşın:
koca adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.