ÖLMEDEN MEZARA BENİ , KOYAMAZSIN Kİ...!

Buz tutmuþ ellerim , üþüyor þimdi…
Isýtmadan onlarý , sönemezsin ki.
Ýçimdeki kor , sönmez demiþtin.
Üflediler söndü , diyemezsin ki…!

Yaþadýðýmýz her þey , bir hiç mi yani ?
Bu sözünde ciddi , olamazsýn ki.
Bir ömür diye yemin etmiþtik,
Yeminini böyle , bozamazsýn ki…!

Dokunduðun her yerim , acýyor þimdi…
Böyle býrakýp beni , gidemezsin ki…!
Çok seviyordun hani , bitti mi sevgi...?
Ayrýlalým artýk , diyemezsin ki…!

Doðduðun yerde hava , kararýyor þimdi…
Güneþ daha doðmadan , batamazsýn ki.
Gidiyorum derken , gözlerinden yaþ aksýn...!
Hiçbir þey olmamýþ gibi , gülemezsin ki…!

Söylediðin her þey , yalan mý peki ?
Ama sen yalan nedir , bilemezsin ki.
Yalan lügatýmda yoktur , demiþtin.
Sevdamýza yalan , diyemezsin ki..!

Silecek misin gönlümden , adýný þimdi…
Kazýmýþtým ben oysa , silemezsin ki.
Adým mezara kadar , dursun demiþtin.
Ölmeden mezara beni , koyamazsýn ki...!

10.11.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: