Agop’un köhne meyhanesinin duman altý loþluðunda
Bedbaht olan hayatýmýn kýrýk dökük hazin hikâyesi
Senin hayalin vardý masada yalnýzlýðýma arkadaþ
Kadehimde sen, hüznümde hasretimde hep sen
Seni sevmekle baþladý mutluluða olan özlemim
Meðer kahýr mektuplarý yazmýþým sahte aþkýna
Ellerimin arasýnda efkârlý baþým
Titreyen parmaklarýma dolanýr yolunasý saçýlarým,
Ak düþmüþ yýllarýmýn karanlýk mazisidir çektiklerim
Ne takatim kaldý artýk yaþamaya, nede hayalinle avunmaya
Ben vazgeçtim senden beyhude sevginden
Kalbim! Sende onun hayalini sil gözlerimden
….
Meyhaneci bu güzel ses!
Müzeyyen Senar deðil mi ? Gramofonun sesini aç biraz
Bestekâr, kemani serkis efendinin þarkýsýndaki gibi
Kimseye etmem þikâyet aðlarým ben halime
Titrerim mücrim gibi baktýkça istikbalime
Terennüm eder ruhum kýsýk namelerde
Ýki yada üç ne fark eder, kaç duble içtiðim
Nihavent duygularýn sarhoþluðunda benliðim
Sakiliði sen yap, doldur kadehlere mey
Yudum, yudum içelim vurgun yemiþ halime
Acýrým heba olan sevgime ne çare ziyanda þimdi
Senin elinde tarumar olmuþ geçliðim
Elimdeki kadehin dibine çökmüþ biçare ömrüm benim
Vefasýz aþkýnýn baþarýsýna kaldýralým kadehleri… Þerefe
Serhat BÝNGÖL 09/11/2011 Ereðli