Kapadým gözlerimi bu gece, Seni düþündüm, Sen gül oldun ben bülbül, Senin rengin kýrmýzýydý, Ben kýrmýzýya aþýk. Kýrmýzýyý düþündüm sonra, Neydi kýrmýzý? Kýrmýzý sensizlikte kanayan yüreðim mi? Yoksa senden yangýnlarým mý? Sonra aþkla yanan yürekleri düþündüm O yürek deðil miydi Mecnun’u Leyla’sýyla yakan Kerem’i Aslý’sýyla tutuþturan Sonra ateþe aþýk pervaneler geldi aklýma Aþkýyla yanan… Seni düþündüm ayaz düþmüþ gecelerimde, Uzaklarda açan aþk çiçeði seni, Tenin deðdi tenime, Dudaklarýnda yandým sonra, Aþkýnla tutuþtum… Senli gecelerde kaybolup, Sende buldum kendimi… Anlatamadým anlatýlmazdýn sen, Ve sen þunu bil ki, Beni ben edensin sen… Baharda gonca gonca gül, Alev alev kor, Yürekte atan aþksýn sen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevdalışiirler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.