DELİRMEMİN VAKTİ
Sevdanýn ateþine düþtüðüm bu gecede,
Düþüyorsa gece karasý gözlerin gözlerime...
Ve yakýyorsa aþkýn bir alev misali,
Bilki delirmemin vakti gelmiþtir...
Ay deðil yüzün aydýnlatýyorsa geceyi,
Ýlmek ilmek dokunuyorsa aþkýn zamana...
Ve ben gece ayazýnda ateþinden korsam þimdi,
Bilki delirmemin vakti gelmiþtir...
Gönlümün denizlerinde senle ala boraysam,
Sende daðýlýyor sende yok oluyorsa her parçam...
Bahar kokulu teninse benim için tek güvenli liman,
Bilki delimemin vakti gelmiþtir...
Sen bir baþka þehrin baðrýnda ateþ,
Ben bu þehirde sana hasret bir kor isem...
Ve küllenmiyorsa ateþinden bu kor,
Bilki delirmemin vakti gelmiþtir...
Geceler ayaza yazýyorsa üþüdüðüm,
Tenin tenimde bir ateþse yandýðým...
Ve hasretin çýlgýnlýða varýyorsa artýk,
Bilki delirmemin vakti gelmiþtir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.