Ben yok muyum mezar diyebileceğin şehirde.

Sýðýna düþtü güneþ, kuðu belinin ardýna
Özsüzlüðün adý tren, boyu hasret
Limanda tasmasýný unutmuþ köpeðin uzaktan korkulu sesi
Kendimi korkuttuðum an, hatýrla beni
Ben yok muyum senin uzak ülkende.
Tasasýna þiirler yazdýðým sevgili

Uykumun parça parça oluþunda düþündüðüm
Pas tutan dudaklarýnda kaç bin kere öptüm,
Oysa ben senin yokluðunu sevdim
Senin topraðým dediðin yerde
Sana ölmek nedir bilir misin
Ben kaçkere sana öldüm...

Kekrenmiþ ikindilerin yaðmur ülkesinde
Düþünmekten yorgun, çile duraðýnda ömrün
Hayalini asýp daraðacýna, mezar diyebileceðim þehirlerde
Sahte gülücüklerin ardýndan, bir özlem düþerdi caddelere sokaklara
Kedisini sevdiðim kadýn o sen o deðilsin ki...

Sosyal Medyada Paylaşın: