10 Kasým Saatler hüznü sen geçiyor Samsun’dan ilk kez doðmadý Türk’ün batmayan güneþi Sabaha deðdi acýnýn gölgesi Bu topraklar görmedi böyle kara bulutlar
Akþam aðladý ardýndan Yüreklere düþtü gece...
Tarihler düþman güne Takvimler kor oldu yandý Kalplere kördüðüm atan matemine...
Vakitsiz gelen acýn Kasým rüzgarlarý estirdi Gidiþini kabullenmeyen tüm iklimlere...
Sözün bittiði yerde Aðýt olup düþtü dillere Küstü güzlere bir bir mevsimler...
Sarý saçlarýna deðdiði gün hazan Yüzlerde sýzladý hüzün Yüreklerde yara... Yasa baðlandý hayat
Bakýþlardaki bað bozumu Son bahara düþen gözyaþýndan aðýr Gözdeki hareden daha kara...
Karardý Karadeniz..
Hürriyeti içmiþ Mavi gözlerindeki o keskin iz Ölümü bile üþüttü kapanan kirpiklerinde...
Aðlasa da ayrýlýk Yokluðun düþse de kýþlara Yaðsa da yüreklere kar ýsýtýyor devrimlerin
Ruhunu yad eddikçe Her kasým yeniden can buluyor özgürlük Ve Mavi gözlerinde uyanýyor umutlar...
Ölmedin ki sen ATAM Rahat uyu makberinde Bir tek adýn bile yetiyor ’Ne mutlu Türküm’ Diyen Türk’e...
10.11.2011
Arzu Karadoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzu Karadoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.