ÇANAKKALE ŞEHİTLERİ

Önce vatan, sonra yine vatandýr sevgilerinde.
Kýnalý Ali’ler, þafakta nöbet yerinde.
Eldivenleri bile olmadý ellerinde..
Yiðidim helalleþti öptü anasýnýn elini,
Çanakkale belirledi kaderini.
Bir þarapnel parçasý þehit etti, topraða düþtü kaný.
Ölmedi arþa aldý yarataný.
Adýna binlerce destan yazýldý,
Ýsmi gönüllere kazýndý.
Mehmetçik dedik adýna,
Kurban oldu vatanýna.
Yedi düvelden düþman vardý,
Yurdu paylaþacaklardý.
Mezarlarý oldu bu toprak,
Kimi Hindu kimi anzak.
Yaðmur gibi mermi yaðdý sipere.
Baþý koltuðunda hücum etti Mehmetçik.
Allah, Allah nidalarý arþý sardý,
Önde þehitler, gökte melekler vardý.
Çanakkale de böyle koptu kýyamet,
Ýki yüz elli bin Mehmet’e nasip oldu þahadet,

Mefail ÖZBEK

Sosyal Medyada Paylaşın: