SONSUZLUĞA UZANDI EFKARIM

Fikrimin gelgitlerinde
Duygularýmýn çýrpýnýþlarý
Bitap düþürdü ruhumu.
Ruhum yerlerde,
Ruhum sefil...

Ýçimin çýðlýklarýný
Susturamýyorum artýk,
Arþivlere sýðmaz oldu ýzdýrabým,
Ruhumdan bizarým.

Gönlümün en can alýcý noktasýnda
Titremekte hislerim bir çiçek gibi.
Gerçek gibi sanki
Ýhanetlerin depremi.

Mutluluðum boynunu büktü,
Ýnledi hicraným,
Ýnsanlýðýna ihanet etti
Ýnsan yaným.

Gönüllerin bahçesine
Ayrýk otlarýný düþürdü insanlýðým,
Aciz kaldý feryad-ü figaným.

Yýldýrýmlar düþüyor
Düþüncemin doruklarýna.
Doruklar soðuk,
Doruklar buz gibi.

Ýçime sýðýnmak için doruklar
Bir rahmet oldu da;
Taþtan taþa sekerek
Süzüldü yamaçlardan içimin sýcaklýðýna.

Beni daraltan kalýbýma inat
Sonsuzluða uzandý efkarým,
Biçare gönlümün karanlýðýna
Bir yýldýz gibi doðdu dualarým.

Dualar umut,dualar huzur
Ýnleyen vicdaným
Dualarla huzur bulur.

09/11/2011
BÝLECÝK



Sosyal Medyada Paylaşın: