Cumbalı Sayfaların Tepesinde Kuşbakışı Hatırlayan Adam

Defterimde bestelenmiþ kan tozlarý
üflesem de yitmiyor kalýntýlarý beyanlarýmdan
ve bu hançerin kilidi yalnýz sizdeydi
sayfa kýrk bir



defterimin arasýnda kurutulmuþ düþ taneleri
bir cenin rahminde yaprak yaprak açýyor
göðüne terini verebilmek için tam vaktinde




simsiyah bir kýlýç gölgesi
sevda dalaþýnýn karnýnda komada
sivri ve tedirgin bu kamerin zehri
keþke bu bahçede yeþermeseydi
sahtekar pýrýltý bitkileri
o zaman olmazdý
gül aðacýndan yapma bastonlarýn da dikeni
þimdi biz neye tutunacaðýz
bir gül vardý usta diye bildiðimiz


Sayfamda cerrahi jimnastikler


Zekatý verilmemiþ bir ihtilal gibi
cinsiyetsiz bir ibadet gibi
istiyorsun benden günlerin diyetini
oysa daha ilk defterdi vahyolan
tanýmýyorsun senz benim kýyametimi
çoktan karaya vurdum ben
apaçýk sihir yaptým diye
bayaðý bir aforozla atýldým o kara parçasýndan



Ýþte o yüzden sadece sana
Her hatýrlama bir mucizedir diye
sayfa otuzdördüm


aynalar caddesinin en günahkar sürtüðüydün
ki hepimiz gururluyduk bu mevkiinden
yosmalýktan sürtüklüðe yükselmen
kýsacýk bir aþk öyküsünden ibaret deðildi çünkü


akrebin zehri süt kalýrdý yanýnda
ama ayný zamanda sadýktýn bir yýldýz gibi
bir yapraðýn göbeðinde
sadece yalnýzlýðýn ýþýðýnda beliren
bir sihir damlasýydýn
ve herþeye raðmen
denizden yeni çýkmýþ
taze bir yaþam gibiydin
ürkek ve çýlgýn hallerinle


en güzel pencere senindi
hiç açýlmayan...


sayfa Kasým


sen
o günün ilk mavisinde
gözlerinde el deðmemiþ bir tomurcuk
daha yaðmamýþ ama
damlalarý topluyorsun daha
bir baþýna
hesapsýz
umurunda olmadan nereye yaðacaðýnýn
ben seni görüyorum
buluttan çok güzel bir sancý örmüþsün
dallarýnda beyit beyit düþ yapraklarý
ondan mýdýr bilmem
bir tek beni yýkýyorsun
bir tek beni yýkýyorsun
bir tek beni yýkýyorsunuz


sonra bir falcý kadýn kiralýyorsun
oyuncak küresiyle birlikte
o kadýn beni yapraklý bir kurbaðaya çeviriyor
sen her seferinde
hem yapraklarýmý koparýyorsun
hem de öpüyorsun yeni emekleyen vahamdan
ama sonra
sen ...
gidelim o sayfaya
hadi...


kýrýk sayfa


sen kafama bir tas okyanus dökünce
ayýldý hüzünlerim
ama kazýmýþtýn bir kere gövdeme
"kadýn erkeði seviyor"
"öldüresiye"



þimdi / þimdilerde
þimdiye en yakýn civarlarda
sen zaten hep bu defterdin kopuk kopuk
ben ellerinde hep sayfasýzdým
hep heceleyerek / heceledim seni
adam olmadý hiç bu cümle
hep bir hece defterin kývrýk tarafýnda
git ki
git ki
gölgen yine hep öyle koksun
öyle iþte
en baþta olduðu gibi
günahý bile bilmediðin zamanlardaki gibi


yine sayfa kýrkbir


en günahkar bulut
en çok sevendir denizin yuttuklarýný
dilimin altýnda hep bir dalga
hangi kýyýydý çarpacaðý
ah bir unutsa...


Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın: