Sevmek korkutmak mı, ürkütmek mi bilmeden dilaemral
Sevmek korkutmak mı, ürkütmek mi bilmeden
Hani o hep bahsettiðim fare var ya Hani o karmaþýk yollarda çýkýþ arayan Gözlerindeki korkuyu sýrtýnda taþýr ya Þimdi hem korkuyor, hem aðlýyor Korkudan mý aðlýyor Kýrýldýðýndan mý bilinmez Çökmüþ dizlerinin üzerine Labirentin en karanlýk yerinde Düþünüyor… Sevmek korkutmak mý? Ýlgi ürkütmek mi? Yanlýþ nerede? Fare medet umduðunu korkutur mu? Medet umduðu tanýmýyorsa korkar, haklýdýr… Oysa onun kalbi korkudan küçük Ürkütmek ne haddine Derdi sýcak bir ten Bir umut Belki birkaç tatlý söz Y a da Kim bilir Belki söyleyemediði birçok þey… Korkma! Ürkme! Onun kalbi zaten bu korkudan durmak üzere…
“Küçük fare korkutmuþ bilmeden tutunmaya çalýþtýðý yüreði, þimdi eli ayaðý titriyor. Korkarken korkutmuþ bilmeden. Hayreti; Sevdayý hiç bilmeyen, tanýmayan yüreðe. Melekler öpsün ki o yüreði, korkusu soðusun“
07.11.2011 DÝLA EMRAL AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
dilaemral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.