SARI GELİN
Ýlk tanýþtýðýmýzda bir kese kâðýdýna sýðacak kadardýn
Ellerim titriyordu yüreðim gibi
Henüz seni tutmasýný bile bilmiyordum
Kýrýlacak incineceksin diye
Tüm gayretimi sarf ediyordum…
Bir aðlaman bir gözyaþýndý içimde saklý kalan varlýðým
Sen oluyordun ümitlerimdeki tek tutunuþum…
Ýlk adýmlarýn, adýmlarýmdý sanki
Dünyayý seninle yeniden keþfediyordum
Sorarken bana gökyüzündeki ay’ý güneþi
Cevaplarýma çocuksu gülüþlerini ekleyip
Yeniden soruyordun
Niye, neden, niçin lerinin ardý arkasý kesilmiyor
Her þeyi sorguluyordun…
Ýlk kalemi tutuþunda
Ýlk karneyi alýþýnda
Sýnav kâðýdýndaki sað köþeye attýðýn yamru yumru tarih
Bir, bir saklandý sýr sandýðýma
Yýllarý senden uzakta yaþamýþým bilmeden
Durmak için ayakta
Teslim olmamak için namerde
Geceyi gündüzüme eklerken ilmek, ilmek
Meðer büyümüþsün sen
Oysa ben evde beni bekleyen
Akþamüstü sokaða çýkmak için izin isteyen
O sarý saçlarýnýn kokusunu özlediðim
Küçük kýzý yerleþtirmiþim de beynime
Hala o küçük kýz bekliyor beni evde sanýyorum
Sorularýyla bunaltacak diye bekliyorum
Kandýrmýþým kendimi belki de…
Büyüdüðünü anladým beni ilk terk ediþinde
Ankara aramýza girdi kömür karasý
Sesim çýkmadý bu gidiþine
Geleceðindi
Ýstikbalindi bu ayrýlýk
Uzun sürmeyecekti öyle demiþtin
Geçti iþte geçti derken bir yenisini ekledi ayrýlýk
Kendi hanesine
Susuyorum…
Susuyor izliyorum benden habersiz büyümelerini
Hayata kafa tutuþunu
Âleme meydan dayaðý cinsinden haykýrýþlarýný
Küçük yüreðindeki çýrpýnýþlarýný
Ben de yazýyorum anne yüreðime
Hem de hiçbir kelimesini atlamadan
Ezberliyorum senin cümlelerini
Þimdi geriye dönsem
Ve verseler geçmiþimi
Vermem
Ýnan vermem gurbete ayrýlýk saatlerimizi
Yenidünyaya gidiþin
Yeniden büyüyüþün
Ve beyazlar içinde
Bir meleðe dönüþümün
Boðazýmda düðümlenir
Aðzýnýn kenarýndaki
O hasrete konmuþ gülüþün
Benden uzakta büyüttüm seni
Sen benden uzakta büyüdün benimle
Sorsan piþman mýsýn diye
Evet! Evet, piþmaným iþte
Tutunduðum dalýmý
Bir buket çiçek diye
Verdim yýllarýn eline
Seni son gördüðümde
Uzun beyaz elbiseler içinde
Bir gelin olabilecek kadar büyümüþsün meðer
Benden habersiz
Ne zaman büyüdün sen
Dileðim, anne yüreðimin sesi
Mutluluðun daim olsun
Bebeðim
Tek servetim
Sarý gelinim…
Þimdi anlýyorum
Sen büyüdün…
DÝLA EMRAL AYDIN
14 Haziran 2009
Ýzmir Karþýyaka
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.