BİR TEK SEN MAVİYDİN...
sekin1
BİR TEK SEN MAVİYDİN...
Gece karanlýk, gece puslu,
Güneþ yine benden kaçýyor,
Lambalar simsiyah ýþýk saçýyor,
Hüzün nikah kýydý sanki yüreðime.
Güneþ kap karaydý,
Bir tek sen maviydin çocuk.
Þehrin sokak lambalarý hüzün süzüyor,
Deniz gri, gökyüzü endiþeli,
Hayret,
Çiçekler hep ayný renk…
Hüzün rengarenk,
Bir tek sen mavisin çocuk.
Kap kara olmuþ umut,
Yer gök siyaha boyanmýþ gece vakti,
Hüzün pusuda el ovuþtururken,
Ben pusuya gönüllü düþerim
Terk ederken birer birer düþlerim,
Geriye yalnýz sen kalýrsýn aklýmda,
Bir tek sen maviydin çocuk.
Kimliksiz dolaþýyor hüzün sokakta,
Sokak karanlýk gündüz vakti,
Herkesin yüzü kapkara.
Baþlarýnda soru iþaretli baretler,
Sanki kömür ocaðýndan yeni çýkmýþ gibi,
Sanki kömür karasýndan ibaretler.
Bir tek sen maviydin çocuk.
Umudum yaprak dökümü,
Dilimde tanrýsýz ibadetler,
Her yer, herkes hüzne bulanmýþ
Hüzün cami avlusuna terkedilmiþ bebek gibi,
Terminalde unutulmuþ bavul gibi yüreðimde,
Bir tek sen maviydin çocuk.
Griler puslu, hüzün kusarken umutsuzluk,
Yaðmur hüzün yaðýyordu mutsuzluða.
Bir tek sendeydi renklerin tümü,
Gözlerin sevda bakýyordu.
Bir tek sen maviydin sevdiðim
Neden geç kaldýn, geciktin,
Neresindeydin, hüznün hazanýnda mý?
Bana mý erkensin yoksa?
Ya da ben mi geç kaldým sana.
Bir tek sen maviydin çocuk.
Göðüs kafesinde tutsak yüreðim,
Ürkek bir saka gibi çýrpýnýrken,
Hüzne bulanmýþým tepeden týrnaða,
Yirmi dört saatim karanlýk sanki,
Bir tek sen maviydin çocuk.
Giderken hüznü ve siyahlarý bana býrak.
Senin düþlerin ak, sevdan berrak,
Gitmeden son kez,
Son kez…
Yüreðime bak aydýnlansýn dünyam
Bir tek sen maviydin çocuk.
Ben ne zaman sevsem hep yarým kalýr,
Umutlarým tarumar,
Hayallerim hüzne bulanýr
Bana cehennem ateþi kalýr,
Sen ise hayalleri bahar açansýn,
Bir tek sen maviydin çocuk.
Bana vedalar kalýr ve de sensizlik,
Siyah saðanaða tutulmuþ umutlarým,
Korkuyorum senden, korkuyorum
Bir tek sen maviydin çocuk.
Nice savaþlardan yaralý çýktý bu yürek,
Grinin dýþýnda tüm renkler korkuttu beni,
Her renkte acýdým, kanadým, parçalandým,
Büyük sevdalara yelken açmamayý öðrendim.
Hep yenildim,
Yara bere içinde kaldý yüreðim.
Bir tek sen yakýþmýyorsun siyaha,
Bu savaþta yaralanan olma,
Sen bari solma,
Bir tek maviden korktum ben,
Bir tek sen maviydin çocuk.
Þimdi git çocuk daha fazla korkutmadan,
Aðlatmadan, yaðmurla yarýþtýrmadan gözlerimi,
Fýrtýna öncesi sessizliði bilirim.
Baþýmda kapkara bulutlar dolanýyor.
Baþtan aþaðý hüzne bulanmýþým,
Bir tek sen maviydin çocuk.
Þimdi git ardýna bile bakmadan,
Kendine alýþtýrmadan, vedalaþmadan,
Sessizce uzaklaþ, hüzün bataðýndan
Git beyazlara, sevdalara karýþ,
Bir tek sen maviydin çocuk.
Korkuyorum senden çocuk,
Korkuyorum sensizlikten,
Korkuyorum seni sevmekten,
Griler arasýnda bir tek sen maviydin,
Bu sevda bana çok gelir,
Sana ise az.
Bir tek sen maviydin çocuk.
Bir tek sen mavi…
Süleyman EKÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.