ela düşler senfonisi..

paslý bir býçaðýn
sýrtýyla vuruyor
kabuk tutmuþ yaraya
ve
bir çift gövel ördek havalanýyor
gölden..

sondan
sayýyor
bir
iki
takýlýyor
dil
rakamlara
hacet yok oysa
geriden gelenleri
saymaya..

eski zamanlarý
yoðurup
kýzýl bir kazanda
kýrýk dökük sözlerle
gam eyliyor
baþýna...

atýndan düþüyor
yorgun bir yolcu
cebinde
ela düþler
senfonisi
dudaklarýndan kayýyor
birkaç eksik söz..

tutunamadýðý
yýldýzlarýn
öfkesi yüreðinde
yumruklarýný vuruyor
hýnçla
dizlerine...

eksilerek
artanlarýn
kof yalnýzlýðý
sarýyor
ela düþlerini
yarýnsýzlýk,diyor
bugünden artmamakmýþ
sözcüklerde..

paslý bir býçaðýn
sýrtýyla vuruyor
kabuk tutmuþ yaraya
ve
bir çift gövel ördek havalanýyor
gölden..


08/11/2011
ödemiþ

Sosyal Medyada Paylaşın: