Oradaydık XIX

Oradaydýk iþte yine,
Üst üste dizilmiþ aný defterlerinin aralarýnda,
Gülleri kurutup anmak istediðimiz zamanlarda,
Sevdalý fotoðraflarý tam ortasýndan yýrttýðýmýz vakitlerde,
Derin derin taziyelerle aðlamaya çalýþtýðýmýz zamanlarda,
Aðlamaya çalýþýp da aðlayamadýðýmýz zamanlarda,
Aðlayamadýðýmýz zamanlarýn yerine seviþtiðimiz zamanlarda…


Oradaydýk bu sefer iþte o dar mý dar koridorlarda,
Bir hastanenin soðuða çalan ama vefakar koridorlarýnda,
Hiç birimiz, hiç birimizi tanýmazken onca simasýzlýkta,
Ama her birimiz her birimizi hayal ceddinden bilir gibi,
Yolda görsek tanýmaz da bir çukur gibi görmezden gelirdik oysa,
Oysa öðrendik ki acýlar ne kadar yaklaþtýrýrmýþ aklýn gönüllerini,
Kendi koridorlarýmýzda öðrendik tüm bu çeliþkileri,
bir temizlikçi durmadan gözyaþlarýný siliyordu koridorlarda,
ayak baðý olmamak için gönül baðlarýmýzý baðlýyorduk hepimiz


Oradaydýk iþte o koridorlarda ,
Ýki bayram arasý daha fazla kötüleþmeden,
Hepimiz beyaz gölgeler giymiþtik þifa niyetine,
“Geçmiþ olsun” lar diyorduk herkeslere,
“geçmiþte kalsýn sýzýlarýnýz” diyorduk herkeslere,
Onca kanamalarýna raðmen, bir tebessüm herkeslerden,
Kült hemþire yine “sus” iþareti yapýyor,
Baðýramýyor da kimse öldüklerine,
Sesli bir aðýt çakamýyor da kimse efkarlarýna,
Oradaydýk iþte devalarýn ziyaretçi saatlerinde,
Oradaydýk bir kez, bir kez daha,
Kez-lerimizi son bir gayretle biriktirmeye çalýþýrken
Tüm lokman hekimler yine hastane önünde,
üçü beþ liraya karadulavrat otu satarken


Oradaydýk aslýnda,
Yeryüzünün tüm koridorlarýnda,
Hastane koridorlarýnda,
Kütüphane koridorlarýnda,
Okul koridorlarýnda,
Yaþam koridorlarýnda,
Ayrýlýk koridorlarýnda,
Sevinçten seviþme koridorlarýnda,
Hüzünden aðlama koridorlarýnda,
Bir oda çadýr koridorlarýnda,
Gördük ki,
Tüm koridorlar tüm koridorlara baðlý aslýnda,
Gördük ki tüm koridorlar arasýnda var bir gizil geçit,
Gördük ki o geçitler aslýnda bizi bize yakýnlaþtýran


Oradaydýk yinelerimiz – kez- lerimiz ve tüm geçmiþimizle,
“Zinhar” dedik ayný zamanda, hepimiz ayný aðýzla,
Ayný aðýzdan çýkan ayný þefkatli cümlelerle,
Zinhar!
Zinhar, o koridorlar o geçitler o acýlar o sevinçler,
Ayný topraðýn elementleri deðil midir, vücut gibi
Vücut gibi dörtte üçümüz su deðil midir duygularla çevrili
Dörtte uçu su ile çevrili bir sýnav adacýðý deðil miyiz hepimiz,
Oradayken yazdýk tüm bunlarý,
Tenlerimiz geçmezse ruhumuzun geçeceði o koridorlardan
En son yerden göðe birleþecek koridorlarýmýzdan…

Oktay Coþar







Sosyal Medyada Paylaşın: