bir þehir yýkýldý göðsüme toz duman ortalýk bütün haneler kara ve kargý atlarýndan yeni inmiþ çocuklar bin yýllýk buza deðmiþ yarým gülümsemeler..
bir þehir ötelerde çok daha ötelere gitmekte sessizce.. ve bir þehir berilerde kendi sesleriyle kendi çýðlýklarýyla kaçmada kendinden. ötede insanlar yüzlerinde ölüm kokulu topraklar gözleriyle topraðý sarmadalar.. ve beride insanlar..
toprakta bez bebeði anaila’nýn bir çorabý yýrtýk yüzü kirli..
toprak hiç bu denli kirlenmemiþti ve hiç bir kar kire deðmemiþti..
elde binlerce yýllýk kurutulmuþ çiçekler
ufukta bir göz hayalsiz çalý çýrpýyla denklenmiþ bir yarým hayat..
bir þehir yýkýldý göðsüme toz duman ortalýk bütün haneler kara ve kargý atlarýndan yeni inmiþ çocuklar bin yýllýk buza deðmiþ yarým gülümsemeler..
07/11/2011 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.