var ile yoktadýr ,beden ve ruh,
ruh ki örtmekte pisliðini bedenin.
suretler görmekteyim çizgi çizgi,
bir de ruhuma dokunan ellerin...
yalnýzlýk ,sensizliðe gömülen bir sefil,
yalnýzlýk ,çýðlýðýmý örten topraktýr.
akrebin kýskacýnda süzülürken zaman,
gözlerin kaf daðýnda saklý bir hülyadýr...
sokaðýn ugultusuna karýþýr yaðmur sesi,
bir yolcunun gölgesi düþer kaldýrýmlara.
her ayak sesinde yorgun bir bekleyiþ,
yükselir nefesi umutsuz yarýnlara.....
/ ARÝF OLGUN YEÞÝLYURT /
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.