ruhuma ruhunun gölgesi düþsün
mutluluðunu örtmesin hiçbir perde
alevler sarsýn bedenime kor düþsün
yeter ki nakþet ruhuma aþký her gece
varlýðýna yokluðunun saadetinde vardým
ruh-u revan bildim seni can dedim
benliðim sen de kaldý kendimi unuttum
deriden kemikten soyuldum sen de kaldým…
nafile ! içsem de sonsuz ab-ý hayat
bir damla gözyaþýn bu can’a hayat
istersen çýkar gönlünden yerlere fýrlat
gizleme gözlerini benden aynalara inat
lal olurum perde çekilir gözlerime
utanýr bir hal olurum senli sözlerime
anlatamaz seni hiçbir þiir hiçbir kaside
kýzarým ,kahrolurum kelimelerin acizliðine…
ARÝF OLGUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.