BAYRAMLAR! (Gülce Buluşma)
BAYRAMLAR! (Gülce Buluþma)
Diyor ki Can Yücel “Her gün bayramdýr.
En acýktýðýn anda, dumaný tüten bir somunun köþesini bölmek,
Korktuðunda, güvendiðine sarýlabilmek,
Dara düþtüðünde, dost kapýsýný çalabilmek, bayramdýr.”
Ama bu bayram baþka üstadým.
Kurban keserek þükür edersek,
Fakiri fukarayý buyurun dersek,
Lokmayý bölüþür birlikte yersek,
Bu bayram deðil de nedir üstadým!
Avuçlar açýlýr bir niyaz için,
Kurbanlar kesilir, acaba niçin?
Tok olan halini sormazsa açýn,
Bu nasýl bayramdýr? benim üstadým!
Diyorsun ki;
“Evde yalnýzlýðý noktalayan insan nefesi,
Akþam kapýda karþýlayan yavuklu busesi,
Sevdalý bir elin tende gezmesi,
Nice adaðýn ardýndan çýnlayan çocuk sesi, bayramdýr.”
Asýl bayram sevmek sevilebilmek,
Suçundan ötürü af dileyebilmek,
Yolun sonu nereye bilebilmek,
Bu bayram deðil de nedir üstadým!
Diyorsun ki;
“Ona güvenmiþtim yanýlmamýþým demektir bayram.
Alný açýk yaþlanmak,
Ulu bir çýnar gibi ayakta ölebilmektir bayram..”.
Zengin olmak lütfu Rabbin insana,
Ne verirsen döner, misliyle sana,
Gözetip fakiri, doyurmayana,
Bu nasýl bayramdýr? benim üstadým!
Gönüller kýrarak, sefa sürene,
Elemi kederi reva görene,
Eþine dostuna cefa verene,
Bu nasýl bayramdýr? Benim üstadým!
ALÝ GÖZÜTOK.
05 EKÝM 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.