Bir gün bir þair çýkar kürekler aheste naz. Safir sularda mehtap perilerle oynaþýr. Mahmur gözler süzülür çalýnýrken beste naz. Mahtabýn hatýrýna kirpik nazla kaynaþýr. Bütün bunlara sebep sendeki naz beste naz.
Sonra asýrlar geçer þehr-i Ýstanbul üzgün. Ne sandal sefasý var ne gazel ne de tanbur. Su-i Kâðýthane’de mehtabýn gözü süzgün. Cümle anlatýlanlar yaþanan günde kambur. Artýk takvimler yorgun ve kürek aheste naz.
Bestenigarlar küstü besteler lâl teller lâl. Itri’nin kemikleri sýzlýyor mezarýnda. Öyle bir zamandayýz eski tekbirler hayal. Çirkef diz boyu oldu Boðaz’ýn kenarýnda. Bestenin gizemine niye gölge düþtü naz. Artýk takvimler yorgun ve kürek aheste naz… Ank. 05.11.2011 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.