Allý pullu gecelerde güller açardý
Biz günü sevdaya döndürdüðümüz zaman
Bir dünya kurardýk üzerinde aþkýn
Ürkek dillerimizdeki þarkýlarda
Yok olurdu hüzün gözlerimizin bebeklerinde
Güller açardý kokusu dünyayý saran
Kirpiklerimiz inatla bekleþirdi denkleþirken sevgiye
Irmaklar bir baþka akardý yukardan aþaðýya
Köprüleri güldürürdü gönlünden býraktýðý seslerde
Her yer pýrýl pýrýl sevda dökerdi koyuna
Özlenen bir hayat ortaya koyan
Güller açardý mevsimleri tanýmayan
Güzünde yaz ,kýþýnda bahar olan
Sonra þarkýlarýnda sevinç naðmeleri
Sessiz sessiz ses verirdi yüreklere
En gür seslerden daha çok çýkardý sesleri
Gönüllerde yer edinmiþ sevdalarda
Dile gelirdi hayatýn ne çok özlemleri
Ýçinde göz yaþý ve kahýr olmayan
Güller açardý bozkýrýnda ülkemin
Huzur kokan güneþli günlerinde
Saraylarda beslenirdi düþkün serçeler
Baðrý hisli yurdumun insanýnýn
Gözlerinde güneþ
Iþýrdý geceleri memleketimin
Haz alýrdý hayat varlýðýnda yüreklerin
Güller ne çok iþveleþir semirirdi
Tutsak eder devþirirdi bilenenleri
Þimdi mahpus zamanlar elinde
Siftahsýz aþklarda þehrim
Susuz çölleri hayal eder durur
Gün gelir güne devrilir birileri
Baz alýr iþveli kötüleri
Güller açar sokaklarýmda renksiz kokusuz
Zamane çýðlýklarý toplayan
Hissiz koyunlar meleþir yavrusunda bizar
Topraðýmda çamura belenmiþ
Çýraklar gördüm içinde kin ve nefret karýþýk
Ustasýna kýzgýn kýzgýn bakan
Sevdalar üzerine nice med cezirde aþýklar
Her seferinde daha da kýrgýn
Tarlalar bilirim mahsulünü esirgeyen
Tatsýz tuzsuz yetiþmiþ meyvelerle
Oysa ki güller açardý eskiden
Gül gibi gülü ,gül gibi gülüþü olan
Al yanaklar da açardý al al
Gül gibi gül
Gülüne gül verilen güller
Gül gibi ülkemde gül gibi þehirleri olan
Güller açardý gönlümde
Haydi yeniden gül ..gül…gül...
11-10-2011
Hayrettin ÞAHÝN